Saya minta maaf selama ini saya tak memahami,
maafkan saya sebab saya tak faham keadaan awak,
maafkan saya sebab saya tak faham diri awak,
maafkan saya sebab saya tak faham situasi awak,
maafkan saya sebab tak faham kerja awak,
maafkan saya sekiranya awak anggap saya tak pernah faham awak,
maafkan saya sekiranya saya tak mengerti awak.
Saya cuba,
sentiasa cuba,
sebab itu sampai sekarang saya masih tutup pintu hati dari orang lain,
dalam saya cuba fahamkan,
saya terlupa,
saya tak boleh harapkan lebih perhatian dari awak,
saya tak boleh harapkan masa awak untuk saya,
saya tak boleh harapkan diri saya sentiasa sebelah awak,
saya tak boleh harapkan diri saya sentiasa dalam hati awak,
dan saya tak boleh harapkan saya penting buat awak,
Saya lupa,
Dan sebab itu perkara sama berulang,
Setiap kali saya buat keputusan untuk merajuk,
berharap awak akan pujuk,
berharap awak akan sejukkan hati,
berharap awak akan berjanji,
tapi setiap kali itu saya akan tetap sakit.
saya sendiri yang melukakan,
saya sendiri yang merawatkan,
saya sendiri yang membalutkan,
dan saya sendiri yang menyembuhkan.
saya minta maaf terus terusan begitu.
saya akan memahami awak
saya akan mengerti awak,
dan saya akan jadi perkara yang terbaik dalam hidup awak,
tapi.
boleh ke awak faham saya?
boleh ke awak mengerti saya?
Dan boleh ke awak jadi perkara terbaik hidup saya?
Sayang saya untuk awak sentiasa ada.
sampai saya sendiri tak sedar bila ia wujud,
dan tak tahu bila ia akan hilang,
dan saya tak nak ia hilang
